روزى امیرالمؤ منین علىّ از منزل خارج شد؛ و در بین راه به سلمان فارسى برخورد نمود، به او خطاب نمود و اظهار داشت : اى سلمان! در چه وضعیّتى به سر مى برى ؟
سلمان فارسى در جواب چنین پاسخ داد: در غم چهار موضوع به سر مى برم ؛ حضرت فرمود: آن چهار موضوع اندوهناک چیست ؟
سلمان گفت : اوّل همسر و عائله ام، که از من طعام و دیگر مایحتاج زندگى را مى خواهد.
دوّم پروردگار متعال، که باید مطیع و فرمان بر او باشم .
سوّم شیطان رجیم که هر لحظه سعى دارد مرا از مسیر حقّ، منحرف و دچار معصیت کند.
چهارم عزرائیل و ملک الموت، که در انتظار گرفتن جان من است . امام علىّ فرمود: اى سلمان ! تو را بشارت دهم به مقامات عالى و فضائل والائى که در بهشت خواهى داشت؛ چه این که من نیز روزى به ملاقات حضرت رسول رفتم، آن حضرت به من فرمود: یا علىّ! در چه وضعیّتى هستى ؟
گفتم: در وضعیّت سختى به سر مى برم؛ و براى همسر و دو فرزندم حسن و حسین ناراحت هستم؛ چرا که غیر از آب آشامیدنى چیز دیگرى در منزل نداریم .
حضرت فرمود: یا علىّ! غم و ناراحتى مرد در جهت رفع مشکلات خانواده، سبب نجات او از آتش ‍ دوزخ مى باشد و نیز هر لحظه به یاد مرگ بودن، کفّاره گناهان خواهد بود.
و در ادامه فرمود: یا علىّ! رزق و روزى و نیاز بندگان، را خداوند متعال برآورده مى نماید، و غم و اندوه در این جهت سود و زیانى ندارد مگر ثواب و پاداش در پیشگاه خداوند مهربان.

جامع الاخبار: ص 91